Kuran Mealleri
MUDDESSİR SURESİ Sadık Türkmen Meali
Mekke döneminde inmiştir. 56 âyettir. Sûre, adını birinci âyette geçen “el-Müddessir” kelimesinden almıştır.
يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ ﴿١﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-1. AYET (Meâlleri Kıyasla): Yâ eyyuhâl muddessir(muddessiru).
Ey sen; kendi kabuğuna çekilip yalnız kendisiyle ilgilenen!
وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ ﴿٣﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-3. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve rabbeke fe kebbir.
Rabbinin büyüklüğünü ilan et/anlat.
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ ﴿٤﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-4. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve siyâbeke fe tahhir.
Elbiseni (düşünce ve duygularını) temizle/temiz tut.
وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ ﴿٥﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-5. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ver rucze fehcur.
(her türlü) pislikten (düşünce kirliliğinden) uzaklaş/kaçın.
وَلَا تَمْنُن تَسْتَكْثِرُ ﴿٦﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-6. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve lâ temnun testeksir(testeksiru).
(iyilik olarak her ne yaparsan) çok görerek başa kakma!
وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ ﴿٧﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-7. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve li rabbike fasbir.
Rabbin için diren/sabret/dayan!
فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ ﴿٨﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-8. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fe izâ nukıra fîn nâkûri.
Sur’a üfürüldüğü zaman,
فَذَلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ ﴿٩﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-9. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fe zâlike yevme izin yevmun asîrun.
Işte o gün, çok zor bir gündür!
عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ ﴿١٠﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-10. AYET (Meâlleri Kıyasla): Alâl kâfirîne gayru yesîr(yesîrin).
Inkârcılara hiç kolay değildir.
ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا ﴿١١﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-11. AYET (Meâlleri Kıyasla): Zernî ve men halaktu vahîdâ(vahîden).
Tek başina yarattığım o inatçı kimseyi Bana bırak;
وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَّمْدُودًا ﴿١٢﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-12. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve cealtu lehu mâlen memdûdâ(memdûden).
O ki, hesapsız mal sahibi Oldu.
وَبَنِينَ شُهُودًا ﴿١٣﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-13. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve benîne şuhûdâ(şuhûden).
Ve ona, yanında hazır bulunan oğullar verdim.
وَمَهَّدتُّ لَهُ تَمْهِيدًا ﴿١٤﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-14. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve mehhedtu lehu temhîdâ(temhîden).
Serveti ve imkanı arttıkça arttı.
ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ ﴿١٥﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-15. AYET (Meâlleri Kıyasla): Summe yatmau en ezîd(ezîde).
Sonra, daha da artırmamı arzu eder!
كَلَّا إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيدًا ﴿١٦﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-16. AYET (Meâlleri Kıyasla): Kellâ, innehu kâne li âyâtinâ anîdâ(anîden).
Hayır hayır! Gerçekten o, ayetlerimize karşı inat edenlerden oldu.
سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا ﴿١٧﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-17. AYET (Meâlleri Kıyasla): Se urhikuhu saûdâ(saûden).
Onu sarp (çok dik) bir yokuşa sardıracağım.
إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ ﴿١٨﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-18. AYET (Meâlleri Kıyasla): İnnehu fekkera ve kadder( kaddera).
Çünkü o, düşündü ve ölçtü (biçti), yorumladı.
فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ ﴿١٩﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-19. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fe kutile keyfe kadder( kaddera).
Kahırlı/öfkeli/stresli kişi; nasıl ölçtü (biçti), yorumladı.
ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ ﴿٢٠﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-20. AYET (Meâlleri Kıyasla): Summe kutile keyfe kadder(kaddera).
Yine stresli/öfkeli/kahırlı kişi; ne biçim ölçtü (biçti), yorumladı!
ثُمَّ نَظَرَ ﴿٢١﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-21. AYET (Meâlleri Kıyasla): Summe nazar(nazara).
Sonra baktı.
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ ﴿٢٢﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-22. AYET (Meâlleri Kıyasla): Summe abese ve beser(besere).
Sonra suratını astı ve kaşlarını çattı.
ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ ﴿٢٣﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-23. AYET (Meâlleri Kıyasla): Summe edbera vestekber(vestekbera).
Sonra da arkasını döndü ve kibirlendi.
فَقَالَ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ ﴿٢٤﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-24. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fe kâle in hâzâ illâ sihrun yu’ser(yu’seru).
Dedi ki: “Bu (başkasından) nakledilen bir sihirdir.
إِنْ هَذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ ﴿٢٥﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-25. AYET (Meâlleri Kıyasla): İn hâzâ illâ kavlul beşer(beşeri).
Bu, ancak bir beşer/bir insan sözüdür”.
سَأُصْلِيهِ سَقَرَ ﴿٢٦﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-26. AYET (Meâlleri Kıyasla): Se uslîhi sekar(sekare).
Işte onu sekara atacağım/yaslayacağım.
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ ﴿٢٧﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-27. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve mâ edrâke mâ sekar(sekaru).
Sekar nedir, sana ne bildirdi/sen bilir misin?
لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ ﴿٢٨﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-28. AYET (Meâlleri Kıyasla): Lâ tubkî ve lâ tezer(tezeru).
Geride bir şey koymaz ve terketmez/bırakmaz.
لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ ﴿٢٩﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-29. AYET (Meâlleri Kıyasla): Levvâhatun lil beşer(beşeri).
Beşeri/insanı yakıp kavurucudur.
عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ ﴿٣٠﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-30. AYET (Meâlleri Kıyasla): Aleyhâ tis'ate aşar(aşara).
Onun üzerinde ondokuz vardır.
وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاء وَيَهْدِي مَن يَشَاء وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَى لِلْبَشَرِ ﴿٣١﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-31. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve mâ cealnâ ashâben nâri illâ melâiketen ve mâ cealnâ ıddetehum illâ fitneten lillezîne keferû li yesteykınellezîne ûtûl kitâbe ve yezdâdellezîne âmenû îmânen ve lâ yertâbellezîne ûtûl kitâbe vel mu’minûne, ve li yekûlellezîne fî kulûbihim maradun vel kâfirûne mâzâ erâdallâhu bi hâzâ meselâ(meselen), kezâlike yudıllullâhu men yeşâu ve yehdî men yeşâu, ve mâ ya’lemu cunûde rabbike illâ huve, ve mâ hiye illâ zikrâ lil beşer(beşeri).
Biz melekleri cehennemin muhafızları yaptık. Onların sayısını da inkâr edenler için, bir açığa çıkarma(aracın)dan başka bir şey yapmadık, ki böylece; kendilerine kitap verilenler yakinen bilsinler ve ona iman etmiş olanların imanları daha da güçlensin, kendilerine kitap verilenler ve müminler şüpheye düşmesin. Kalplerinde hastalık olanlar ve inkârcılar ise: “Bu misalle Allah’ın kastettiği nedir acaba?” diyorlar. İşte böylece Allah; sapıklığı dileyenlerin sapıklığını açığa/ortaya çıkarır ve doğruluğu dileyenleri de doğru yola kavuşturur. Rabbinin ordularını kendisinden başkası bilmez. Bu, insanlar için yalnızca bir öğüttür.
كَلَّا وَالْقَمَرِ ﴿٣٢﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-32. AYET (Meâlleri Kıyasla): Kellâ vel kameri.
Hayir Hayir! Ay’a yemin olsun,
وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ ﴿٣٣﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-33. AYET (Meâlleri Kıyasla): Vel leyli iz edber(edbere).
Dönüp gittiği zaman geceye,
وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ ﴿٣٤﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-34. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ves subhı izâ esfer(esfera).
Ağardığı zaman sabaha yemin olsun!
إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ ﴿٣٥﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-35. AYET (Meâlleri Kıyasla): İnnehâ le ıhdâl kuber(kuberi).
Şüphesiz o (Sekar), en büyük(tehlike)lerden biridir.
نَذِيرًا لِّلْبَشَرِ ﴿٣٦﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-36. AYET (Meâlleri Kıyasla): Nezîran lil beşer(beşeri).
Insanlar için bir uyarıcıdır;
لِمَن شَاء مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ ﴿٣٧﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-37. AYET (Meâlleri Kıyasla): Li men şâe minkum en yetekaddeme ev yeteahhar(yeteahhara).
Sizden ileri gitmeyi veya geri kalmayı dileyen kimse için.
كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ ﴿٣٨﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-38. AYET (Meâlleri Kıyasla): Kullu nefsin bimâ kesebet rehînetun.
Her nefis, kazandığı/yaptığı şeylere karşılık bir rehindir;
إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ ﴿٣٩﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-39. AYET (Meâlleri Kıyasla): İllâ ashâbel yemîn(yemîni).
(dünyada) dürüst ve erdemli kalmayı başarabilenler hariç!
فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءلُونَ ﴿٤٠﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-40. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fî cennâtin, yetesâelûn(yetesâelûne).
Onlar cennet bahçelerinden (cehennemliklere) sorarlar,
عَنِ الْمُجْرِمِينَ ﴿٤١﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-41. AYET (Meâlleri Kıyasla): Anil mucrimîn(mucrimîne).
Suçlulara (mücrimlere):
مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ ﴿٤٢﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-42. AYET (Meâlleri Kıyasla): Mâ selekekum fî sekar(sekara).
"sizi sekara sürükleyen neydi?"
قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ ﴿٤٣﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-43. AYET (Meâlleri Kıyasla): Kâlû lem neku minel musallîn(musallîne).
Dediler ki: "Namaz kılanlardan/ibadet edenlerden olmadık.
وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ ﴿٤٤﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-44. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve lem neku nut’ımul miskîn(miskîne).
Yoksula da yedirmezdik.
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ ﴿٤٥﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-45. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve kunnâ nehûdu meal hâidîn(hâidîne).
Dalanlarla birlikte (boş, faydasız, zararlı işlere) dalar idik.
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿٤٦﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-46. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve kunnâ nukezzibu bi yevmid dîn(dîni).
Ve hesap/karşılık/din gününü yalanlar idik.
حَتَّى أَتَانَا الْيَقِينُ ﴿٤٧﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-47. AYET (Meâlleri Kıyasla): Hattâ etânâl yakîn(yakinu).
Sonunda, ölüm bize (bu halde iken) gelip çattı.”
فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ ﴿٤٨﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-48. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fe mâ tenfeuhum şefâatuş şâfiîn(şâfiîne).
Artık, iddia ettikleri şefaatçilerin şefaati onlara fayda vermez.
فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ ﴿٤٩﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-49. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fe mâ lehum anit tezkirati mu’rıdîn(mu’rıdîne).
Onlara ne oluyor ki, öğütten yüz çeviriyorlar?!..
كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنفِرَةٌ ﴿٥٠﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-50. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ke ennehum humurun mustenfiratun.
Sanki onlar ürkmüş yaban eşekleri gibidirler,
فَرَّتْ مِن قَسْوَرَةٍ ﴿٥١﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-51. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ferrat min kasveratin.
Aslandan kaçan!
بَلْ يُرِيدُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُؤْتَى صُحُفًا مُّنَشَّرَةً ﴿٥٢﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-52. AYET (Meâlleri Kıyasla): Bel yurîdu kullumriin minhum en yu’tâ suhufen muneşşeraten.
Bilakis, onlardan her biri kendisine açılmış sahifeler verilmesini ister.
كَلَّا بَل لَا يَخَافُونَ الْآخِرَةَ ﴿٥٣﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-53. AYET (Meâlleri Kıyasla): Kellâ, bel lâ yuhâfûnel âhıraten.
Hayır hayır! Onlar ahiretten korkmuyorlar.
كَلَّا إِنَّهُ تَذْكِرَةٌ ﴿٥٤﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-54. AYET (Meâlleri Kıyasla): Kellâ innehu tezkiratun.
Hayır hayır! O, elbette bir öğüttür/ikazdır/uyarıdır!
فَمَن شَاء ذَكَرَهُ ﴿٥٥﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-55. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fe men şâe zekerehu.
Artık dileyen kimse düşünüp ondan öğüt alır.
وَمَا يَذْكُرُونَ إِلَّا أَن يَشَاء اللَّهُ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَى وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ ﴿٥٦﴾
74/MUDDESSİR SURESİ-56. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve mâ yezkurûne illâ en yeşâallâhu, huve ehlut takvâ ve ehlul magfirati.
Allah insanlara özgürlük vermeyi dilemeseydi. düşünüp ders alamazlardı/öğüt almayı bile dileyemezlerdi. Korkulmaya ehil/layık olan O’dur. Ve affetmeye layık/ehil olan da O’dur.