ÂLİ İMRÂN SURESİ 154. Ayeti Ahmet Tekin Meali
Medine döneminde inmiştir. 200 âyettir. Sûre, adını 33. âyette geçen “Âl-i İmrân” tamlamasından almıştır. Âl-i İmrân, İmrân ailesi demektir.
ثُمَّ أَنزَلَ عَلَيْكُم مِّن بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُّعَاسًا يَغْشَى طَآئِفَةً مِّنكُمْ وَطَآئِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنفُسُهُمْ يَظُنُّونَ بِاللّهِ غَيْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجَاهِلِيَّةِ يَقُولُونَ هَل لَّنَا مِنَ الأَمْرِ مِن شَيْءٍ قُلْ إِنَّ الأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّهِ يُخْفُونَ فِي أَنفُسِهِم مَّا لاَ يُبْدُونَ لَكَ يَقُولُونَ لَوْ كَانَ لَنَا مِنَ الأَمْرِ شَيْءٌ مَّا قُتِلْنَا هَاهُنَا قُل لَّوْ كُنتُمْ فِي بُيُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذِينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلَى مَضَاجِعِهِمْ وَلِيَبْتَلِيَ اللّهُ مَا فِي صُدُورِكُمْ وَلِيُمَحَّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿١٥٤﴾
Ayet Transkripsiyonu ve Sade Meali
söz öbeklerinin üzerine farenizi sürükleyerek çevirilerini görebilirsiniz. Çevirileri tablo halinde görmek için buraya tıklayın
Kelime | Türkçe karşılığı |
---|---|
summe | sonra |
enzele | indirdi |
aleykum | sizin üzerinize |
min ba'di | sonradan, ...den sonra, arkasından |
el gammi | gam, keder |
emeneten | emniyet, güvenmek |
nuâsen | sukunet veren uyku |
yagşâ | sarıp kaplıyor |
tâifeten | bir grup, topluluk, cemaat |
min-kum | sizden |
ve tâifetun | ve bir grup, topluluk, cemaat |
kad ehemmet-hum | onlar kendilerine ehemmiyet vermişlerdi, önemsemişti |
enfusu-hum | kendilerini, canlarını |
yezunnûne | zanda bulunuyorlar |
bi allâhi | Allah'a karşı |
gayre el hakkı | haksız |
zanne el câhiliyyeti | cahiliye zannı ile |
yekûlûne | diyorlar |
hel lenâ | bizim için var mı |
minel emri | işten, emirden |
min şey'in | şeyden, bir şey |
kul | de, söyle |
inne el emre | muhakkak ki emir, iş |
kulle-hu | onun hepsi |
li allâhi | Allah için, Allah'ın |
yuhfûne | gizliyorlar, saklıyorlar |
fî enfusi-him | nefslerinde, içlerinde |
mâ lâ yubdûne leke | sana açıklamadıkları bir şey |
yekûlûne | diyorlar |
lev kâne lenâ | bizim için olsaydı |
minel emri | emirden, işten |
şey'un | bir şey |
mâ kutilnâ | biz öldürülmezdik |
hâ-hunâ | burada |
kul | de, söyle |
lev kuntum | siz ... bile olsaydınız |
fî buyûti-kum | evlerinizin içinde, evlerinizde |
le bereze | elbette, mutlaka çıkardı |
ellezîne | onlar |
kutibe | yazıldı, takdir edildi |
aleyhim | onların üzerine |
el katlu | katl, ölüm |
ilâ medâcii-him | yatacakları, düşecekleri |
ve li yebteliye allâhu | ve Allah'ın sınaması için |
mâ fî sudûri-kum | sinelerinizde olanı |
ve li yumahhısa | ve temize çıkarmak (fitneden kurtarmak) |
mâ fî kulûbi-kum | kalplerinizde olandan |
ve allâhu | ve Allah |
alîmun | en iyi bilen |
bi zâti es sudûri | göğüslerde olanı, sinelerde olanı |
Sonra (Allah), bu gamın arkasından sizin üzerinize sükûnet veren bir uyku indirdi, içinizden bir grubu sarıp kaplıyordu ve diğer grup, canlarını önemsemişti (canlarının kaygısına düştüler). Allah'a karşı cahiliyye zannı ile haksız zanda bulunuyorlar: "Bu emirden bize bir şey (bir nasib) var mı?" diyorlar. (Onlara): "Muhakkak ki emirlerin hepsi Allah'ındır." de. İçlerinde sana açıklamadıkları bir şey saklıyorlar. "Bu emirden bize bir şey (bir nasib) olsaydı, burada öldürülmezdik." diyorlar. Eğer siz, evlerinizde bile olsaydınız, üzerlerine katl (öldürülmeleri) yazılmış olanlar, yatacakları (ölüp düşecekleri) yere mutlaka çıkıp giderlerdi. (Bu) Allah'ın sizin sinelerinizde olanı sınamak ve kalplerinizde olandan (şüpheden), sizi temize çıkarmak (fitneden kurtarmak) içindir. Ve Allah, sinelerde olanı en iyi bilendir.
ÂLİ İMRÂN SURESİ 154. Ayeti Ahmet Tekin Meali
Sonra o kederin ardından Allah üzerinize bir güven, içinizden bir kısmını saran ağır bir uyku indirdi. Kendi canlarının kaygısına düşmüş bir grup da, Allah’a karşı haksız yere İslâm dışı, cahiliyet devrindekine benzer düşüncelere kapılıyorlar:
Ahmet Tekin
'Yönetimde sözümüz mü geçiyor ki? Tedbir konusunda bizim görüşümüz mü alındı ki? Beklenilen zaferden, ganimetten bize bir pay mı var ki? Bizim elimizden bir şey mi gelir ki?' mânâlarına gelen lastikli, tarizli sözler söylüyorlardı. Sen:
'Zafer, üstünlük tamamen Allah’ın tasarrufundadır' de. Onlar senin karşında açıkça söyleyemeyecekleri asıl düşüncelerini içlerinde gizliyorlar:
'Bizim fikrimizle hareket edilse, tedbirlerimiz dikkate alınsaydı, burada içimizden bu kadar ölü vermezdik' diyerek tenkit ediyorlardı. Sen de:
'Evlerinizde oturmuş olsaydınız bile, öldürülmesi takdir edilmiş olanlar, öldürülecekleri yerlere çıkıp giderlerdi. Allah gönüllerinizdekini denemek, akıllarınızdakini, kalplerinizdekini temizlemek için böyle yaptı. Allah gönlünüzdeki sırları bilir.' de.