BAKARA SURESİ 102. Ayeti Ali Ünal Meali
Medine döneminde inmiştir. Kur’an-ı Kerim’in en uzun sûresi olup 286 âyettir. Adını, 67-73. âyetlerde yer alan “bakara (sığır)” kelimesinden alır.
وَاتَّبَعُواْ مَا تَتْلُواْ الشَّيَاطِينُ عَلَى مُلْكِ سُلَيْمَانَ وَمَا كَفَرَ سُلَيْمَانُ وَلَكِنَّ الشَّيْاطِينَ كَفَرُواْ يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَا أُنزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى يَقُولاَ إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلاَ تَكْفُرْ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَزَوْجِهِ وَمَا هُم بِضَآرِّينَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَيَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمْ وَلاَ يَنفَعُهُمْ وَلَقَدْ عَلِمُواْ لَمَنِ اشْتَرَاهُ مَا لَهُ فِي الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ وَلَبِئْسَ مَا شَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ لَوْ كَانُواْ يَعْلَمُونَ ﴿١٠٢﴾
Ayet Transkripsiyonu ve Sade Meali
söz öbeklerinin üzerine farenizi sürükleyerek çevirilerini görebilirsiniz. Çevirileri tablo halinde görmek için buraya tıklayın
Kelime | Türkçe karşılığı |
---|---|
ve ittebeû | ve tâbi oldular, uydular |
mâ tetlû | okunan şey |
eş şeyâtînu | şeytanlar |
alâ mulki | mülküne, hükümdarlığına |
suleymâne | Süleyman |
ve mâ kefere | ve inkâr etmedi, örtmedi, kâfir olmadı |
suleymânu | Süleyman |
ve lâkinne | ve lâkin, fakat |
eş şeyâtîne | şeytanlar |
keferû | inkâr ettiler, örttüler, kâfir oldular |
yuallimûne | öğretiyorlar |
en nâse | insanlar |
es sihrâ | sihir, büyü |
ve mâ unzile | ve indirilen şey |
alâ el melekeyni | iki meleğe |
bi bâbile | Babil'de, Babil |
hârûte ve mârûte | Harut ve Marut, iki meleğin isimleri |
ve mâ yuallimâni | ve o ikisi öğretmiyorlar |
min ehadin | bir kimse |
hattâ | olmadıkça |
yekûlâ | (ikisi) söylüyorlar |
innemâ | ama, fakat, sadece |
nahnu | biz |
fitnetun | bir fitne, bir imtihan |
fe | o zaman, öyleyse, o halde |
lâ tekfur | inkâr etmeyin, örtmeyin, kâfir olmayın |
fe | o zaman, bundan sonra, fakat |
yeteallemûne | öğreniyorlar |
min-humâ | onlardan (o ikisinden) |
mâ | şey |
yuferrikûne | ayırıyorlar, ayırırlar |
bi-hi | onunla |
beyne | arası |
el mer'i | erkek |
ve zevci-hî | ve onun eşi |
ve mâ | ve değildir, olmadı |
hum | onlar |
bi dârrîne | zarar verici |
bi-hi | onunla |
min ehadin | bir kimse |
illâ | den başka, olmaksızın, olmadan |
bi izni | izniyle |
allâhi | Allah |
ve yeteallemûne | ve öğreniyorlar |
mâ yadurru-hum | onlar zarar veren şeyler |
ve lâ yenfeu-hum | ve onlara fayda veren şeyler |
ve lekad | ve andolsun ki |
alimû | bildiler, öğrendiler |
le | elbette |
men işterâ-hu | onu satın alan kimseler |
mâ lehu | onun için yoktur |
fîl âhireti | ahirette |
min halâkın | nasipten bir pay, bir nasip |
ve le bi'se | ve elbette kötü |
mâ şerev | satın aldıkları şey |
enfuse-hum | onlar nefslerini, kendi kendilerini |
lev kânû | şâyet, keşke ..... olsalardı |
ya'lemûne | bilirler, biliyorlar |
Onlar Süleyman (a.s)’ın mülkü üzerine şeytanların tilavet ettiği (okuduğu) şeylere tâbî oldular (uydular). Süleyman (a.s), inkâr etmedi (sihir yapmadı ve kâfir olmadı). Fakat şeytanlar insanlara, sihri ve Babil şehri’ndeki iki meleğe, Harut ve Marut’a indirilen şeyleri öğretmekle kâfir oldular. Ve oysa onlar, “Biz sadece bir fitneyiz (sizin için bir imtihanız). O halde (sakın sihir ilmini öğrenerek) kâfir olmayın.” demedikçe hiç kimseye bunu öğretmezlerdi. Fakat o ikisinden, bir erkek ile onun karısının arasını açacak şeyler öğreniyorlardı ve de onlar, Allah’ın izni olmadan onunla (sihirle) hiç kimseye zarar verebilecek değillerdir. Ve onlar kendilerine fayda vermeyen, zarar veren şeyleri öğreniyorlar. Ve andolsun ki onlar, onu (sihri ve ona ait bilgileri) satın alan kimsenin ahirette bir nasibi olmadığını kesin olarak öğrendiler. Elbette onunla (sihre karşılık) nefslerini sattıkları şey ne kötü, keşke bilselerdi.
BAKARA SURESİ 102. Ayeti Ali Ünal Meali
Tuttular, Süleyman’ın devlet ve idaresi aleyhinde şeytanların uydurup etrafa yaydıkları yalanların peşine düştüler (ve O’nun, şeytanları, cinleri, kuşları pek çok işlerde istihdam eden ve çeşitli harikalarla müeyyet idaresini büyüye verdiler). Halbuki (Allah’ın her zaman O’na göz yaşları içinde dua dua yalvaran has bir peygamberi olup, büyü yapmanın da, büyüye hakikî ve yaratıcı tesir vermenin de küfür olduğunu bilen) Süleyman, asla küfre düşmedi; (O’ nun mülkü aleyhinde iftira yayan) şeytanlar küfre düştü: insanlara büyüyü ve Babil’de Harut ve Marut adlı iki meleğe indirilen ilmi (çarpıtarak ve yanlış yolda kullanılacak tarzda) öğretiyorlardı. (İnsanlara büyü bozma ve büyüye karşı korunma gibi birtakım gizli ilimleri öğreten Harut ve Marut), “Biz, oldukça hassasiyet isteyen bir iş için gönderildik. Bize verilen bu bilgide de fitne ve imtihan vardır. Bu bakımdan, (onu iyi yolda kullanın; kötü yolda kullanarak) küfre düşmeyin!” diye uyarmadıkça, kimseye bir şey öğretmiyordu. Fakat şeytanların hile ve iftiralarının peşine düşenler, gerek büyüden, gerekse Harut ve Marut’a indirilen bilgiden sadece kişi ile eşinin arasını açacak şeyleri öğreniyorlardı. O öğrendikleriyle, Allah’ın izin ve dilemesi olmadıkça kimseye zarar verebilecek de değillerdi. Onlar, neticede zararı kendilerine dokunacak, ama asla fayda vermeyecek şeyleri öğreniyorlardı. Kasem ederim ki, (o büyüyle meşgul bulunanlar, Allah’ın Kitabı’nı bırakıp da yerine büyüyü) satın alan her kim olursa olsun Âhiret’te hiçbir nasibinin, orada işine yarayacak hiçbir gelirinin olmayacağını muhakkak biliyorlardı. Ne kötüdür karşılığında öz canlarını sattıkları bu iş! Keşke, (ömürlerini nasıl çirkin bir şeyle geçirdiklerini ve Âhiret’teki nasipsizliklerinin dehşetini idrak edip), gerçekten bilen ve anlayan insanlar gibi davransalardı!
Ali Ünal