Medine döneminde inmiştir. Kur’an-ı Kerim’in en uzun sûresi olup 286 âyettir. Adını, 67-73. âyetlerde yer alan “bakara (sığır)” kelimesinden alır.


وَإِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَإِسْمَاعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿١٢٧﴾


Ayet Transkripsiyonu ve Sade Meali

ve iz yerfeu ibrâhîmu el kavâide min el beyti ve ismâîlu rabbe-nâ tekabbel min-nâ inne-ke ente es semîu el alîmu
söz öbeklerinin üzerine farenizi sürükleyerek çevirilerini görebilirsiniz. Çevirileri tablo halinde görmek için buraya tıklayın
Kelime Türkçe karşılığı
ve iz ve o zaman, olduğu zaman
yerfeu yükseltir
ibrâhîmu İbrâhîm
el kavâide temeller
min el beyti evden (evin)
ve ismâîlu ve İsmail
rabbe-nâ Rabbimiz
tekabbel kabul buyur
min-nâ bizden
inne-ke muhakkak ki sen, şüphesiz sen
ente sen
es semîu hakkıyla işiten
el alîmu hakkıyla bilen

İbrâhîm (a.s) ve İsmail (a.s), beyt’in (Kâbe’nin) temellerini yükseltiyorlardı (ve şöyle dua ediyorlardı): “Rabbimiz, bizden (bunu) kabul buyur. Muhakkak ki Sen, Sen, en iyi işiten ve en iyi bilensin.”

BAKARA SURESİ 127. Ayeti Elmalılı (sadeleştirilmiş - 2) Meali

Ve ne vakit ki İbrahim, Beyt'in temellerini yükseltmeye başladı, İsmail ile birlikte şöyle dua ettiler: Ey Rabbimiz, bizden kabul buyur, hiç şüphesiz işiten sensin, bilen sensin.

Elmalılı (sadeleştirilmiş - 2)