MERYEM SURESİ 58. Ayeti Seyyid Kutub Meali
Mekke döneminde inmiştir. 98 âyettir. Bazı tefsir bilginlerine göre 58 ve 71. âyetler Medine döneminde inmiştir. Sûre, Meryem’in, oğlu İsa’yı nasıl dünyaya getirdiğini anlattığı için bu adla anılmıştır.
أُوْلَئِكَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ مِن ذُرِّيَّةِ آدَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَمِن ذُرِّيَّةِ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْرَائِيلَ وَمِمَّنْ هَدَيْنَا وَاجْتَبَيْنَا إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَن خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا* ﴿٥٨﴾
Ayet Transkripsiyonu ve Sade Meali
söz öbeklerinin üzerine farenizi sürükleyerek çevirilerini görebilirsiniz. Çevirileri tablo halinde görmek için buraya tıklayın
Kelime | Türkçe karşılığı |
---|---|
ulâike | İşte onlar |
ellezîne | onlar ki |
en'ame allâhu | Allah ni'metlendirdi |
aleyhim | onları, onlara |
min en nebiyyîne | nebîlerden, peygamberlerden |
min zurriyyeti | zürriyyetinden, neslinden |
âdeme | Âdem |
ve mimmen (min men) | ve kimselerden, kişilerden |
hamelnâ | taşıdık |
mea | beraber |
nûhin | Nuh |
ve min zurriyyeti | ve zürriyyetinden, neslinden |
ibrâhîme | İbrâhîm |
ve isrâîle | ve İsrail |
ve mimmen (min men) | ve kimselerden, kişilerden |
hedeynâ | hidayete erdirdik |
vectebeynâ | ve seçtik |
izâ tutlâ | okunduğu zaman |
aleyhim | onlara |
âyâtu er rahmâni | Rahmân'ın âyetleri |
harrû | yere kapandılar |
succeden | secde ederek |
ve bukiyyen | ve ağlayarak |
İşte onlar, Allah’ın kendilerine ni’met verdiği nebîlerdendir. Âdem (A.S)’ın zürriyyetinden (neslinden) ve Nuh (A.S)’la beraber taşıdıklarımızdan ve İbrâhîm (A.S) ve İsrail (A.S)’ın zürriyyetinden ve Bizim hidayete erdirdiklerimizden ve seçtiklerimizdendir. Onlara, Rahmân’ın âyetleri okunduğu zaman ağlayarak ve secde ederek yere kapanırlardı.
MERYEM SURESİ 58. Ayeti Seyyid Kutub Meali
Bunlar nimete erdirdiği kimselerdir. Bunların kimi Adem soyundan, kimi Nuh ile birlikte gemiye bindirdiklerimizin soyundan, kimi de İbrahim ile İsrail'in soyundan gelen peygamberler ile doğru yola ilettiğimiz seçkin mü'minlerdir. Bunlar rahmeti bol Allah'ın ayetleri kendilerine okunduğunda ağlayarak secdeye kapanırlardı.
Seyyid Kutub