KUREYŞ SURESİ
Mekke döneminde inmiştir. 4 âyettir. Kureyş, Hz. Peygamberin mensup olduğu kabilenin adıdır.
لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ ﴿١﴾
106/KUREYŞ SURESİ-1. AYET (Meâlleri Kıyasla): Li îlâfi kureyş(kureyşin).
Kureyşin ülfetini (emin ve rahat olmalarını) sağladığı için.
إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاء وَالصَّيْفِ ﴿٢﴾
106/KUREYŞ SURESİ-2. AYET (Meâlleri Kıyasla): Îlâfihim rıhleteş şitâi ves sayf(sayfi).
Onları, yaz ve kış yolculuklarında (göçlerinde) ülfet ettirdiği (emin ve rahat olmalarını sağladığı için).
فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ ﴿٣﴾
106/KUREYŞ SURESİ-3. AYET (Meâlleri Kıyasla): Felya’budû rabbe hâzâl beyt(beyti).
Artık bu Beyt’in (Kâbe’nin) Rabbine kul olsunlar.
الَّذِي أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ وَآمَنَهُم مِّنْ خَوْفٍ ﴿٤﴾
106/KUREYŞ SURESİ-4. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ellezî at’amehum min cûın ve âmenehum min havf(havfin).
O ki, onları açlıktan doyurdu ve onları korkudan emin kıldı.