Mekke döneminde inmiştir. 4 âyettir. Kureyş, Hz. Peygamberin mensup olduğu kabilenin adıdır.

لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ ﴿١﴾

106/KUREYŞ SURESİ-1. AYET (Meâlleri Kıyasla): Li îlâfi kureyş(kureyşin).

Mekke'de yaşayan Kureyşlilere her türlü kolaylıklar sağlanıp diğer toplumlara göre güven verme nimeti sunulduğu için,

إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاء وَالصَّيْفِ ﴿٢﴾

106/KUREYŞ SURESİ-2. AYET (Meâlleri Kıyasla): Îlâfihim rıhleteş şitâi ves sayf(sayfi).

onları yaz ve kış yolculuklarına alıştırıp, her türlü nimet ve rahatlığa ısındırdığı için,

فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ ﴿٣﴾

106/KUREYŞ SURESİ-3. AYET (Meâlleri Kıyasla): Felya’budû rabbe hâzâl beyt(beyti).

bu evin Rabbine kul ve köle olsunlar, hayatlarını O'nun tanzim ettiği esaslara göre yaşasınlar yani Kâbe'nin tek olan Rabbine kulluk yapsınlar, O Rabbin yolundan ayrılmasınlar.

الَّذِي أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ وَآمَنَهُم مِّنْ خَوْفٍ ﴿٤﴾

106/KUREYŞ SURESİ-4. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ellezî at’amehum min cûın ve âmenehum min havf(havfin).

Çünkü Kâbe'nin Rabbi olan Allah bunları aç kalmasınlar diye her zaman doyuragelmiş ve aç koymamış ve her türlü tehlike ve korkulardan da kurtarıp güven içinde bir hayat yaşatmıştır.