Mekke döneminde inmiştir. 4 âyettir. Kureyş, Hz. Peygamberin mensup olduğu kabilenin adıdır.

لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ ﴿١﴾

106/KUREYŞ SURESİ-1. AYET (Meâlleri Kıyasla): Li îlâfi kureyş(kureyşin).

(Allah’ın) Kureyş üzerindeki (hiç olmazsa) sürekli emniyet ve iç uzlaşma nimeti hakkı için –

إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاء وَالصَّيْفِ ﴿٢﴾

106/KUREYŞ SURESİ-2. AYET (Meâlleri Kıyasla): Îlâfihim rıhleteş şitâi ves sayf(sayfi).

Kış ve yaz seferlerinde kendilerine bahşedilen emniyet ve uzlaşma hakkı için,

فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ ﴿٣﴾

106/KUREYŞ SURESİ-3. AYET (Meâlleri Kıyasla): Felya’budû rabbe hâzâl beyt(beyti).

Rabbisine ibadet etsinler bu Ev’in.

الَّذِي أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ وَآمَنَهُم مِّنْ خَوْفٍ ﴿٤﴾

106/KUREYŞ SURESİ-4. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ellezî at’amehum min cûın ve âmenehum min havf(havfin).

Ki O Rab, onları açlığa karşı korumakta ve her türlü korkudan emin kılmaktadır.