Mekke döneminde inmiştir. 4 âyettir. Kureyş, Hz. Peygamberin mensup olduğu kabilenin adıdır.

لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ ﴿١﴾

106/KUREYŞ SURESİ-1. AYET (Meâlleri Kıyasla): Li îlâfi kureyş(kureyşin).

(Hiç değilse kendilerini) Kureyş'i 'bir araya getirip anlaştırdığı';

إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاء وَالصَّيْفِ ﴿٢﴾

106/KUREYŞ SURESİ-2. AYET (Meâlleri Kıyasla): Îlâfihim rıhleteş şitâi ves sayf(sayfi).

Yaz ve kış yolculuğunda onları (güvenliğe kavuşturduğu ya da başkalarıyla) ısındırıp yakınlaştırdığı için,

فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ ﴿٣﴾

106/KUREYŞ SURESİ-3. AYET (Meâlleri Kıyasla): Felya’budû rabbe hâzâl beyt(beyti).

Şu Ev (Ka'be'n)in rabbine kulluk etsinler;

الَّذِي أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ وَآمَنَهُم مِّنْ خَوْفٍ ﴿٤﴾

106/KUREYŞ SURESİ-4. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ellezî at’amehum min cûın ve âmenehum min havf(havfin).

Ki O, kendilerini açlıktan (kurtarıp) doyuran ve korkudan güvenliğe kavuşturandır (amenehüm).