Mekke döneminde inmiştir. 11 âyettir. “Kâri’a”, vuran, çarpan, kapıyı çalan, yürekleri hoplatan şey demektir. Burada, kıyamet gününü ifade etmektedir.

الْقَارِعَةُ ﴿١﴾

101/KÂRİA SURESİ-1. AYET (Meâlleri Kıyasla): El kâriatu.

Birdenbire aniden gelen,

مَا الْقَارِعَةُ ﴿٢﴾

101/KÂRİA SURESİ-2. AYET (Meâlleri Kıyasla): Mâl kâriatu.

O aniden gelen nedir?

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ ﴿٣﴾

101/KÂRİA SURESİ-3. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve mâ edrâke mâl kâriatu.

Sen bilir misin o aniden geleni?

يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ ﴿٤﴾

101/KÂRİA SURESİ-4. AYET (Meâlleri Kıyasla): Yevme yekûnun nâsu kel ferâşil mebsûs(mebsûsi).

O gün insanlar, ortalığa yayılan kelebekler gibidir (kargaşa içinde koşuşturup duracaklar).

وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ ﴿٥﴾

101/KÂRİA SURESİ-5. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve tekûnul cibâlu kel ıhnil menfûş(menfuşi).

O gün dağlar, havada savrulan pamuk yığınları gibi olurlar.

فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ ﴿٦﴾

101/KÂRİA SURESİ-6. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fe emmâ men sekulet mevâzînuhu.

Bundan sonra kimin terazisi (yaptığı iyi şeyler) ağır gelirse.

فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ ﴿٧﴾

101/KÂRİA SURESİ-7. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fe huve fî îşetin râdiyetin.

O kimse razı olacağı bir yaşam içine girer.

وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ ﴿٨﴾

101/KÂRİA SURESİ-8. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve emmâ men haffet mevâzînuhu.

Kimin de terazisi (yaptığı kötülüklerden dolayı) hafif gelirse.

فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ ﴿٩﴾

101/KÂRİA SURESİ-9. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fe ummuhu hâviyetun.

Onu kucaklayacak olan bir çukurdur.

وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ ﴿١٠﴾

101/KÂRİA SURESİ-10. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve mâ edrâke mâ hiyeh.

Bilir misin, o çukur nedir.

نَارٌ حَامِيَةٌ ﴿١١﴾

101/KÂRİA SURESİ-11. AYET (Meâlleri Kıyasla): Nârun hâmiyetun.

Kızgın, dağlayan bir ateş çukuru.