Mekke döneminde inmiştir. 7 âyettir. Mâ’ûn, yardım ve zekât demektir.

أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ ﴿١﴾

107/MÂÛN SURESİ-1. AYET (Meâlleri Kıyasla): E raeytellezî yukezzibu bid dîn(dîne).

Dini, şeriatı, ilâhî düzeni, medeniyeti, hesap ve cezayı yalanlayanı gördün mü?

فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ ﴿٢﴾

107/MÂÛN SURESİ-2. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fe zâlikellezî yedu’ul yetîm(yetîme).

İşte o, yetimleri, dulları itip kakandır.

وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ ﴿٣﴾

107/MÂÛN SURESİ-3. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve lâ yahuddu alâ taâmil miskîn(miskîni).

İşte o çevresi, çaresi olmayan yoksulları doyurmaya teşvik etmeyendir.

فَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّينَ ﴿٤﴾

107/MÂÛN SURESİ-4. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fe veylun lil musallîn(musallîne).

Göstermelik namaz kılanların, Allah’ın huzurunda namaz kıldıklarının şuuruna ermeyenlerin vay haline!

الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ ﴿٥﴾

107/MÂÛN SURESİ-5. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ellezîne hum an salâtihim sâhûn(sâhûne).

Namazlarını terketmeyi umursamayanların, başka şeylerle meşgul olmayı namaza tercih edenlerin, vakitlerine ve şartlarına riâyet etmeyenlerin, gaflet içinde, geçiştirerek namaz kılanların vay haline!

الَّذِينَ هُمْ يُرَاؤُونَ ﴿٦﴾

107/MÂÛN SURESİ-6. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ellezîne hum yurâûn(yurâûne).

Kulluk ve ibadetlerinde, davranışlarında ikiyüzlü hareket edenlerin vay haline!

وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ ﴿٧﴾

107/MÂÛN SURESİ-7. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve yemneûnel mâûn(mâûne).

Çok cüz’î mâlî mükellefiyetleri yerine getirmeyenlerin, olanından karşılıksız ve ödünç vermeyenlerin, gücüyle ve imkânlarıyla imdada yetişmeyenlerin vay haline!