Mekke döneminde inmiştir. 7 âyettir. Mâ’ûn, yardım ve zekât demektir.

أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ ﴿١﴾

107/MÂÛN SURESİ-1. AYET (Meâlleri Kıyasla): E raeytellezî yukezzibu bid dîn(dîne).

Gördün mü o kimseyi ki, dini tekzîp eder.

فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ ﴿٢﴾

107/MÂÛN SURESİ-2. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fe zâlikellezî yedu’ul yetîm(yetîme).

İmdi o kimsedir ki yetimi itiverir.

وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ ﴿٣﴾

107/MÂÛN SURESİ-3. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve lâ yahuddu alâ taâmil miskîn(miskîni).

Ve yoksula yemek yedirilmesi için teşvikte bulunmaz.

فَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّينَ ﴿٤﴾

107/MÂÛN SURESİ-4. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fe veylun lil musallîn(musallîne).

Artık vay haline o namaz kılanların ki,

الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ ﴿٥﴾

107/MÂÛN SURESİ-5. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ellezîne hum an salâtihim sâhûn(sâhûne).

O kimseler ki, onlar namazlarında yanılanlardır.

الَّذِينَ هُمْ يُرَاؤُونَ ﴿٦﴾

107/MÂÛN SURESİ-6. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ellezîne hum yurâûn(yurâûne).

O kimseler ki, onlar riyâkardırlar.

وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ ﴿٧﴾

107/MÂÛN SURESİ-7. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve yemneûnel mâûn(mâûne).

Ve men edilmesi mutad olmayan bir şeyi bile men ediverirler.