Mekke döneminde inmiştir. 7 âyettir. Mâ’ûn, yardım ve zekât demektir.

أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ ﴿١﴾

107/MÂÛN SURESİ-1. AYET (Meâlleri Kıyasla): E raeytellezî yukezzibu bid dîn(dîne).

Din (âhiret cezâsın)ı yalanlayan(adam)ı gördün mü?

فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ ﴿٢﴾

107/MÂÛN SURESİ-2. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fe zâlikellezî yedu’ul yetîm(yetîme).

İşte o, öksüzü iter, kakar;

وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ ﴿٣﴾

107/MÂÛN SURESİ-3. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve lâ yahuddu alâ taâmil miskîn(miskîni).

Yoksulu doyurmağa önayak olmaz.

فَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّينَ ﴿٤﴾

107/MÂÛN SURESİ-4. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fe veylun lil musallîn(musallîne).

Şu namaz kılanların vay haline,

الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ ﴿٥﴾

107/MÂÛN SURESİ-5. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ellezîne hum an salâtihim sâhûn(sâhûne).

Ki, onlar namazlarından gaflet ederler (kıldıkları namazın değerini bilmez, ona önem vermezler).

الَّذِينَ هُمْ يُرَاؤُونَ ﴿٦﴾

107/MÂÛN SURESİ-6. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ellezîne hum yurâûn(yurâûne).

Onlar gösteriş (için ibâdet) yaparlar.

وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ ﴿٧﴾

107/MÂÛN SURESİ-7. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve yemneûnel mâûn(mâûne).

En ufak bir yardımı esirgerler.