TEBBET (MESED) SURESİ
Mekke döneminde inmiştir. 5 âyettir. “Tebbet”, kurusun, kahrolsun demektir. Surenin diğer adı olan “Mesedt” ise bükülmüş ip anlamına gelir.
تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ ﴿١﴾
111/TEBBET (MESED) SURESİ-1. AYET (Meâlleri Kıyasla): Tebbet yedâ ebî lehebin ve tebbe.
Ebu Leheb’in iki eli kurudu ve helâk oldu.
مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ ﴿٢﴾
111/TEBBET (MESED) SURESİ-2. AYET (Meâlleri Kıyasla): Mâ agnâ anhu mâluhu ve mâ keseb(kesebe).
Ona malı ve kazandıkları bir fayda vermedi.
سَيَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ ﴿٣﴾
111/TEBBET (MESED) SURESİ-3. AYET (Meâlleri Kıyasla): Se yaslâ nâran zâte leheb(lehebin).
Alevli ateşe atılacak.
وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ ﴿٤﴾
111/TEBBET (MESED) SURESİ-4. AYET (Meâlleri Kıyasla): Vemraetuhu, hammâletel hatab(hatabi).
Ve onun, odun taşıyan kadını da.
فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ ﴿٥﴾
111/TEBBET (MESED) SURESİ-5. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fî cîdihâ hablun min mesed(mesedin).
Onun boynunda mesedden (bükülmüş liften) bir ip vardır.