Mekke döneminde inmiştir. 5 âyettir. “Tebbet”, kurusun, kahrolsun demektir. Surenin diğer adı olan “Mesedt” ise bükülmüş ip anlamına gelir.

تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ ﴿١﴾

111/TEBBET (MESED) SURESİ-1. AYET (Meâlleri Kıyasla): Tebbet yedâ ebî lehebin ve tebbe.

Ebû Leheb’in iki eli de kurusun! Zaten kurudu da.

مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ ﴿٢﴾

111/TEBBET (MESED) SURESİ-2. AYET (Meâlleri Kıyasla): Mâ agnâ anhu mâluhu ve mâ keseb(kesebe).

Serveti de, kazancı da kendisine hiçbir fayda vermedi.

سَيَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ ﴿٣﴾

111/TEBBET (MESED) SURESİ-3. AYET (Meâlleri Kıyasla): Se yaslâ nâran zâte leheb(lehebin).

Yakında yanıp kavrulmak üzere alevli bir Ateş’e girecek,

وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ ﴿٤﴾

111/TEBBET (MESED) SURESİ-4. AYET (Meâlleri Kıyasla): Vemraetuhu, hammâletel hatab(hatabi).

Ve (düşmanlık ateşleri yakmak için) iftira taşıyan karısı da: hem de o Ateş’e odun taşıyıcı olarak;

فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ ﴿٥﴾

111/TEBBET (MESED) SURESİ-5. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fî cîdihâ hablun min mesed(mesedin).

Ve boynunda (gerdanlıklarının yerinde) sağlam bükülmüş bir urgan olduğu halde.