Mekke döneminde inmiştir. 5 âyettir. “Tebbet”, kurusun, kahrolsun demektir. Surenin diğer adı olan “Mesedt” ise bükülmüş ip anlamına gelir.

تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ ﴿١﴾

111/TEBBET (MESED) SURESİ-1. AYET (Meâlleri Kıyasla): Tebbet yedâ ebî lehebin ve tebbe.

Ebû Leheb’in elleri kurusun. Zaten kurudu.

مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ ﴿٢﴾

111/TEBBET (MESED) SURESİ-2. AYET (Meâlleri Kıyasla): Mâ agnâ anhu mâluhu ve mâ keseb(kesebe).

Ona ne malı fayda verdi, ne de kazandığı.

سَيَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ ﴿٣﴾

111/TEBBET (MESED) SURESİ-3. AYET (Meâlleri Kıyasla): Se yaslâ nâran zâte leheb(lehebin).

O, bir alevli ateşe girecektir.

وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ ﴿٤﴾

111/TEBBET (MESED) SURESİ-4. AYET (Meâlleri Kıyasla): Vemraetuhu, hammâletel hatab(hatabi).

(4-5) Boynunda bükülmüş hurma liflerinden bir ip olduğu hâlde sırtında odun taşıyarak karısı da (o ateşe girecektir).

فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ ﴿٥﴾

111/TEBBET (MESED) SURESİ-5. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fî cîdihâ hablun min mesed(mesedin).

(4-5) Boynunda bükülmüş hurma liflerinden bir ip olduğu hâlde sırtında odun taşıyarak karısı da (o ateşe girecektir).