Mekke döneminde inmiştir. 5 âyettir. “Tebbet”, kurusun, kahrolsun demektir. Surenin diğer adı olan “Mesedt” ise bükülmüş ip anlamına gelir.

تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ ﴿١﴾

111/TEBBET (MESED) SURESİ-1. AYET (Meâlleri Kıyasla): Tebbet yedâ ebî lehebin ve tebbe.

Ateş kürükleyenin elleri kahrolsun, zaten kendisi kahroldu.

مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ ﴿٢﴾

111/TEBBET (MESED) SURESİ-2. AYET (Meâlleri Kıyasla): Mâ agnâ anhu mâluhu ve mâ keseb(kesebe).

Ne parası, ne de bir kazancı ona yaramadı.

سَيَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ ﴿٣﴾

111/TEBBET (MESED) SURESİ-3. AYET (Meâlleri Kıyasla): Se yaslâ nâran zâte leheb(lehebin).

O, alev sahibi bir ateşe girecektir.

وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ ﴿٤﴾

111/TEBBET (MESED) SURESİ-4. AYET (Meâlleri Kıyasla): Vemraetuhu, hammâletel hatab(hatabi).

Odun taşıyan (zulmun ateşine yakıt hazırlayan) karısı da.

فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ ﴿٥﴾

111/TEBBET (MESED) SURESİ-5. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fî cîdihâ hablun min mesed(mesedin).

Boynunda, dikenlerden/liften örülmüş bir ip bulunduğu (kötülükleri boynuna dolanmış) halde...