NÂS SURESİ
Medine döneminde inmiştir. 6 âyettir. Nâs, insanlar demektir.
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ﴿١﴾
114/NÂS SURESİ-1. AYET (Meâlleri Kıyasla): Kul eûzu bi rabbin nâs(nâsi).
De ki: “Ben insanların Rabbine sığınırım.”
مَلِكِ النَّاسِ ﴿٢﴾
114/NÂS SURESİ-2. AYET (Meâlleri Kıyasla): Melikin nâs(nâsi).
İnsanların melikine (mâlikine).
إِلَهِ النَّاسِ ﴿٣﴾
114/NÂS SURESİ-3. AYET (Meâlleri Kıyasla): İlâhin nâs(nâsi).
İnsanların İlâhı’na (sığınırım).
مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ﴿٤﴾
114/NÂS SURESİ-4. AYET (Meâlleri Kıyasla): Min şerril vesvâsil hannâs(hannâsi).
Hannasın vesveselerinin şerrinden.
الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ ﴿٥﴾
114/NÂS SURESİ-5. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ellezî yuvesvisu fî sudûrin nâs(nâsi).
Ki o (hannas), insanların göğüslerine vesvese verir.
مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ ﴿٦﴾
114/NÂS SURESİ-6. AYET (Meâlleri Kıyasla): Minel cinneti ven nâs(nâsi).
İnsanlardan ve cinlerden (insanların Rabbine, Meliki’ne ve İlâhı’na sığınırım).