Medine döneminde inmiştir. 6 âyettir. Nâs, insanlar demektir.

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ﴿١﴾

114/NÂS SURESİ-1. AYET (Meâlleri Kıyasla): Kul eûzu bi rabbin nâs(nâsi).

De ki: “Ben insanların Rabbine sığınırım.”

مَلِكِ النَّاسِ ﴿٢﴾

114/NÂS SURESİ-2. AYET (Meâlleri Kıyasla): Melikin nâs(nâsi).

İnsanların melikine (mâlikine).

إِلَهِ النَّاسِ ﴿٣﴾

114/NÂS SURESİ-3. AYET (Meâlleri Kıyasla): İlâhin nâs(nâsi).

İnsanların İlâhı’na (sığınırım).

مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ﴿٤﴾

114/NÂS SURESİ-4. AYET (Meâlleri Kıyasla): Min şerril vesvâsil hannâs(hannâsi).

Hannasın vesveselerinin şerrinden.

الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ ﴿٥﴾

114/NÂS SURESİ-5. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ellezî yuvesvisu fî sudûrin nâs(nâsi).

Ki o (hannas), insanların göğüslerine vesvese verir.

مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ ﴿٦﴾

114/NÂS SURESİ-6. AYET (Meâlleri Kıyasla): Minel cinneti ven nâs(nâsi).

İnsanlardan ve cinlerden (insanların Rabbine, Meliki’ne ve İlâhı’na sığınırım).