Medine döneminde inmiştir. 6 âyettir. Nâs, insanlar demektir.

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ﴿١﴾

114/NÂS SURESİ-1. AYET (Meâlleri Kıyasla): Kul eûzu bi rabbin nâs(nâsi).

De ki: “Sığınırım; İnsanların Sahibi,

مَلِكِ النَّاسِ ﴿٢﴾

114/NÂS SURESİ-2. AYET (Meâlleri Kıyasla): Melikin nâs(nâsi).

Insanların meliki/padişahı/imparatoru,

إِلَهِ النَّاسِ ﴿٣﴾

114/NÂS SURESİ-3. AYET (Meâlleri Kıyasla): İlâhin nâs(nâsi).

Insanların ilâhı olan Allah’a;

مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ﴿٤﴾

114/NÂS SURESİ-4. AYET (Meâlleri Kıyasla): Min şerril vesvâsil hannâs(hannâsi).

O (kötü şeyleri fısıldayan) sinsi fısıldayıcının (şeytanın) şerrinden;

الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ ﴿٥﴾

114/NÂS SURESİ-5. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ellezî yuvesvisu fî sudûrin nâs(nâsi).

O insanların duygularına hayâller atar, zihinlerine düşünceler fısıldar.

مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ ﴿٦﴾

114/NÂS SURESİ-6. AYET (Meâlleri Kıyasla): Minel cinneti ven nâs(nâsi).

Gerek cinlerden (görmediğimiz şeylerden) ve gerekse insanlardan...”