Medine döneminde inmiştir. 6 âyettir. Nâs, insanlar demektir.

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ﴿١﴾

114/NÂS SURESİ-1. AYET (Meâlleri Kıyasla): Kul eûzu bi rabbin nâs(nâsi).

De ki: İnsanların Rabbine sığınırım,

مَلِكِ النَّاسِ ﴿٢﴾

114/NÂS SURESİ-2. AYET (Meâlleri Kıyasla): Melikin nâs(nâsi).

İnsanların malikine,

إِلَهِ النَّاسِ ﴿٣﴾

114/NÂS SURESİ-3. AYET (Meâlleri Kıyasla): İlâhin nâs(nâsi).

İnsanların (gerçek) ilahına;

مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ﴿٤﴾

114/NÂS SURESİ-4. AYET (Meâlleri Kıyasla): Min şerril vesvâsil hannâs(hannâsi).

'Sinsice kalplere vesvese ve kuşku düşürüp duran' vesvesecinin şerrinden.

الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ ﴿٥﴾

114/NÂS SURESİ-5. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ellezî yuvesvisu fî sudûrin nâs(nâsi).

Ki o, insanların göğüslerine vesvese verir (içlerine kuşku, kuruntu fısıldar);

مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ ﴿٦﴾

114/NÂS SURESİ-6. AYET (Meâlleri Kıyasla): Minel cinneti ven nâs(nâsi).

Gerek cinlerden, gerekse insanlardan (olan her hannas'tan Allah'a sığınırım).