Mekke döneminde inmiştir. 9 âyettir. Hümeze, insanları arkadan çekiştiren, ayıplayan kimse demektir.

وَيْلٌ لِّكُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ ﴿١﴾

104/HUMEZE SURESİ-1. AYET (Meâlleri Kıyasla): Veylun li kulli humezetin lumezetin.

Arkadan çekişdirmeyi, yüze karşı (el, kaş ve göz işaretleriyle) eğlenmeyi ve ayıblamayı aadet edinen her kişinin vay haaline!

الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ ﴿٢﴾

104/HUMEZE SURESİ-2. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ellezî cemea mâlen ve addedehu.

Ki o, malı yığıb onu tekrar tekrar sayandır.

يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ ﴿٣﴾

104/HUMEZE SURESİ-3. AYET (Meâlleri Kıyasla): Yahsebu enne mâlehû ahledehu.

Malı hakıykaten kendisine (dünyâda) ebedî hayât verdiğini sanır o.

كَلَّا لَيُنبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ ﴿٤﴾

104/HUMEZE SURESİ-4. AYET (Meâlleri Kıyasla): Kellâ le yunbezenne fîl hutameti.

Hayır, O, andolsun (hor ve hakîr) «Hutame» ye (tamuya) atılacak.

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ ﴿٥﴾

104/HUMEZE SURESİ-5. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve mâ edrâke mâl hutametu.

O Hutamenin neydiğini sana bildiren ne?

نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ ﴿٦﴾

104/HUMEZE SURESİ-6. AYET (Meâlleri Kıyasla): Nârullâhil mûkadetu.

(O), Allahın tutuşdurulmuş bir ateşidir,

الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ ﴿٧﴾

104/HUMEZE SURESİ-7. AYET (Meâlleri Kıyasla): Elletî tettaliu alâl ef’ideti.

ki tırmanıb yüreklerin ta üstüne çıkacak (kaplayacak) dır o.

إِنَّهَا عَلَيْهِم مُّؤْصَدَةٌ ﴿٨﴾

104/HUMEZE SURESİ-8. AYET (Meâlleri Kıyasla): İnnehâ aleyhim mu’sadetun.

Bu (ateşin kapıları da) onların üzerine kapatılmışdır.

فِي عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ ﴿٩﴾

104/HUMEZE SURESİ-9. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fî amedin mumeddedetin.

(kendileri) uzatılmış sütun (larda bağlı olarak).