HUMEZE SURESİ Süleyman Ateş Meali
Mekke döneminde inmiştir. 9 âyettir. Hümeze, insanları arkadan çekiştiren, ayıplayan kimse demektir.
وَيْلٌ لِّكُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ ﴿١﴾
104/HUMEZE SURESİ-1. AYET (Meâlleri Kıyasla): Veylun li kulli humezetin lumezetin.
(İnsanları) Diliyle çekiştiren, kaş ve gözüyle işâretler yapıp alay eden her fesâd kişinin vay haline!
الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ ﴿٢﴾
104/HUMEZE SURESİ-2. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ellezî cemea mâlen ve addedehu.
O ki mal yığdı, onu saydı durdu.
يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ ﴿٣﴾
104/HUMEZE SURESİ-3. AYET (Meâlleri Kıyasla): Yahsebu enne mâlehû ahledehu.
Malının, kendisini ebedi yaşatacağını sanıyor.
كَلَّا لَيُنبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ ﴿٤﴾
104/HUMEZE SURESİ-4. AYET (Meâlleri Kıyasla): Kellâ le yunbezenne fîl hutameti.
Hayır, andolsun ki o, Hutame'ye atılacaktır.
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ ﴿٥﴾
104/HUMEZE SURESİ-5. AYET (Meâlleri Kıyasla): Ve mâ edrâke mâl hutametu.
Hutame'nin ne olduğunu sen nereden bileceksin?
نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ ﴿٦﴾
104/HUMEZE SURESİ-6. AYET (Meâlleri Kıyasla): Nârullâhil mûkadetu.
Allâh'ın tutuşturulmuş ateşidir.
الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ ﴿٧﴾
104/HUMEZE SURESİ-7. AYET (Meâlleri Kıyasla): Elletî tettaliu alâl ef’ideti.
(Bir ateş) Ki gönüllere işler.
إِنَّهَا عَلَيْهِم مُّؤْصَدَةٌ ﴿٨﴾
104/HUMEZE SURESİ-8. AYET (Meâlleri Kıyasla): İnnehâ aleyhim mu’sadetun.
O, onların üzerine kapatılıp kilitlenecektir.
فِي عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ ﴿٩﴾
104/HUMEZE SURESİ-9. AYET (Meâlleri Kıyasla): Fî amedin mumeddedetin.
(Kendileri,) Uzatılmış direkler arasında (bağlı) olarak (kalacaklardır).